تأثیر عصاره جلبک قهوه ای nizamuddinia zanardinii بر شاخص های رشد، بیوشیمیایی و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه گندم رقم چمران 2

گندم گیاهی تک لپه ای از خانواده poaceaeاست. گندم در سراسر جهان به عنوان حیاتی ترین محصول کشاورزی و به عنوان پایه اصلی تغذیه و بقای بشر مطرح می باشد. در حال حاضر، مصرف کودهای شیمیایی به عنوان سریع ترین راه برای جبران کمبود عناصر غذایی خاک و هم چنین به منظور افزایش تولیدات محصولات کشاورزی، خیلی سریع گسترش یافته است. با توجه به مصرف بی رویه کودهای شیمیایی اثرات زیست محیطی متعددی از جمله آلودگی آب و خاک و مشکلاتی در خصوص سلامتی انسان به وجود آمده است. مصرف کودهای زیستی به منظور تأمین نیاز غذایی گیاه و با هدف کاهش مصرف کودهای شیمیایی، یک راه حل مطلوب جهت غلبه بر این مشکلات است. در تحقیق حاضر به منظور تأثیر عصاره جلبک قهوه ای nizamuddinia zanardinii بر فاکتورهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه گندم رقم چمران2، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. در یک تیمار از غلظت های مختلف عصاره جلبک دریایی (0، 5، 10 و 20%) و در تیمار دیگر از مخلوط عصاره جلبک دریایی به همراه سطوح مختلف کود شیمیایی اوره (0، 25 و 50% میزان مصرف متداول کود شیمیایی اوره) استفاده شد. عصاره جلبک قهوه ای به صورت افشانه برگی مورد استفاده قرار گرفت و کود اوره به خاک اضافه گردید. گیاهان تیمار شده، پس از رشد طی چهار مرحله: پایان جوانه زنی، مرحله گیاهچه ای، آغاز رشد زایشی و مرحله رسیدگی کامل گیاه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار mstatc مورد تجزیه آماری قرار گرفت، میانگین ها نیز با استفاده از آزمون چند دامنه دانکن در دو سطح آماری 1 و 5 درصد محاسبه شد. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، کاربرد عصاره جلبک قهوه ای موجب افزایش سرعت و درصد جوانه زنی، میزان ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک ساقه، ریشه و برگ، سطح برگ و شاخص های مربوط به عملکرد گیاه شده است. بررسی تغییرات میزان رنگدانه های فتوسنتزی، کربوهیدرات، پروتئین و میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز نشان داد که اعمال عصاره جلبک قهوه ای منجر به افزایش شاخص های ذکر شده نسبت به تیمار شاهد گردید. با کاربرد عصاره جلبک قهوه ای به همراه 25% میزان مصرف متداول کود اوره موجب افزایش معناداری در میزان این شاخص ها شد. گیاهان تیمار شده با عصاره جلبکی افزایش قابل توجهی در میزان پرولین، مالون دی آلدئید و میزان فعالیت آنزیم کاتالاز نسبت به تیمار شاهد نشان دادند، ولی کاربرد عصاره جلبک قهوه ای به همراه سطوح مختلف کود اوره موجب کاهش در میزان این شاخص ها شد. با توجه به این که جلبک های دریایی منابع عظیمی از آمینواسیدها، ویتامین ها، هورمون های رشد، عناصر ضروری پر مصرف و کم مصرف می باشند، افزایش رشد و عملکرد گیاهان به حضور این مواد در عصاره جلبکی نسبت داده شده است.